Ne kadar güzeldir aşk... Aşiık olmak... Birini sevmek her zaman onunla olmayı istemek ve onunsuz yapamayacağını sanmak. "Sanmak" diyorum çünkü bir süre sonra artk o kişi sadece alışkanlık olur. Şimdi bu yazıyı okuyan benim saçmaladığımı düşünebilir. Olsun düşünsün benim için sorun değil. Bence Aşk; acı çekmektir ama acıyı sadece gözlerin açıldığında görüyor ve hissedebiliyorsun. Evet çok ciddiyim. Aşk geçicidir. Geriye kalan sevgi ve saygıdır. Aşk çok acele yaşanırsa gerie sevgiden de eser kalmayabilir. Ben her zaman yavaş yavaş yaşanan aşkları severim. Sana aşığım diyenleri zorlarım ben, aşkın hemen oluştuğuna inanmam.. Aşk; zaman ister, emek ister ve en önemlisi birbirini seven iki kişi ister. Aşk; sağ gösterip sol vurmak değildir. Herşeyi paylaşmaktır. Aşk; sevginin küçük dokunuşlarıyla başlar ve büyür.. (Ben bunları neden yazıyorum, nerden aklıma geliyor bilmiyorum ama yazıyorum işte
) Aşk sessiz yaşanır; gözlerle, dokunuşlarla, bazen de dudaklarla... Ama aşk konuşmak deildir eğer konuştuysa bil ki artık aşk bitmiştir. Yerini belki sevgiye ama kesinlikle saygıya bırakmıştır... Aşk kelimesi ne kadar çok şey anlatır bize.. Aşk, kimine göre; çok susayınca su içmektir..
Kimine göre; oyun oynamak - resim yapmak - bisiklete binmektir..
Ama herkes bilir ki Aşk sevgisiz Bizde AŞKSIZ yapamayız....